Peters Peinzels: 'Identikwijt'
Van onze redactie
1 maart 2017
Wijchenaar Peter Droste schrijft op wijchensnieuws.nl regelmatig zijn 'Peinzels'.
Identikwijt
In één van zijn campagnetoespraken zei Trump: "Het enige dat echt telt is de eenwording van het volk – want al die andere mensen stellen niks voor.” Voor zijn doen een erg heldere en verhelderende zin. In mijn eigen woorden: iedereen die het met me eens is, hoort bij het volk. De rest kan oppleuren, om een andere politicus te citeren.
Het kan werken als een stemwijzer in deze verwarrende tijden. Want het schijnt allemaal te draaien om termen als “wij”, “Nederland”, “identiteit”, “volk” en ook nog wat waarden en normen. Alsof we het allemaal kwijt zijn. Zo belooft een partij Nederland weer aan ons te geven. Ik wist eerlijk gezegd niet dat ik het kwijt was, maar blijkbaar heb ik al die jaren in een compleet ander land geleefd.
Een andere partij roept ons op om gezamenlijke waarden en normen te ondertekenen, omdat we daarmee bewijzen dat we erbij horen. Waarbij dan precies?
Normaal doen, is volgens een derde partij het bindmiddel. Wat dat normaal precies is, is wat minder helder. Maar het is wel duidelijk dat vooral mensen die niet van hier zijn, op moeten passen en zich moeten aanpassen aan, euh, wat normaal is.
En oh ja, we moeten ook weer trots zijn op ons land.
Zodra een politicus het gaat hebben over volk, identiteit, normaal, trots en vaderland moet je oppassen. Want voor je het weet hoor je er niet meer bij. Die zogenaamde waarden en normen zijn niet in beton gehakt. Wat 50 jaar terug volstrekt normaal was, is nu al bijna taboe. Mijn moeder ging toen nog met een hoofddoekje om naar de winkel. Als ze dat nu zou doen, zou ze meteen naar een inburgeringscursus gestuurd worden. Homo’s konden elkaar alleen in het donkerste geheim ontmoeten, omdat ze anders het risico liepen de normaliteit ingeslagen te worden. Gelijke rechten voor vrouwen? Partijen als KVP, ARP, CHU (nu allemaal samen in het CDA) haalden alles uit de kast om de vrouw in de keuken te houden.
Kom me dus niet aan met praatjes over wat normaal is, over wij, over identiteit. We leven in een land met pakweg 17 miljoen mensen. Dat is wat we gemeenschappelijk hebben. Voor een groot deel is het toeval: de meesten van ons hebben niet gekozen voor dit land maar zijn er simpelweg en toevallig geboren. Dat is geen reden voor trots maar voor dankbaarheid. Trots mogen we zijn als we er in slagen om al die mensen samen te laten leven, niet uit te sluiten. De partij die dat wil, kan rekenen op mijn stem.
Peter Droste
Identikwijt
In één van zijn campagnetoespraken zei Trump: "Het enige dat echt telt is de eenwording van het volk – want al die andere mensen stellen niks voor.” Voor zijn doen een erg heldere en verhelderende zin. In mijn eigen woorden: iedereen die het met me eens is, hoort bij het volk. De rest kan oppleuren, om een andere politicus te citeren.
Het kan werken als een stemwijzer in deze verwarrende tijden. Want het schijnt allemaal te draaien om termen als “wij”, “Nederland”, “identiteit”, “volk” en ook nog wat waarden en normen. Alsof we het allemaal kwijt zijn. Zo belooft een partij Nederland weer aan ons te geven. Ik wist eerlijk gezegd niet dat ik het kwijt was, maar blijkbaar heb ik al die jaren in een compleet ander land geleefd.
Een andere partij roept ons op om gezamenlijke waarden en normen te ondertekenen, omdat we daarmee bewijzen dat we erbij horen. Waarbij dan precies?
Normaal doen, is volgens een derde partij het bindmiddel. Wat dat normaal precies is, is wat minder helder. Maar het is wel duidelijk dat vooral mensen die niet van hier zijn, op moeten passen en zich moeten aanpassen aan, euh, wat normaal is.
En oh ja, we moeten ook weer trots zijn op ons land.
Zodra een politicus het gaat hebben over volk, identiteit, normaal, trots en vaderland moet je oppassen. Want voor je het weet hoor je er niet meer bij. Die zogenaamde waarden en normen zijn niet in beton gehakt. Wat 50 jaar terug volstrekt normaal was, is nu al bijna taboe. Mijn moeder ging toen nog met een hoofddoekje om naar de winkel. Als ze dat nu zou doen, zou ze meteen naar een inburgeringscursus gestuurd worden. Homo’s konden elkaar alleen in het donkerste geheim ontmoeten, omdat ze anders het risico liepen de normaliteit ingeslagen te worden. Gelijke rechten voor vrouwen? Partijen als KVP, ARP, CHU (nu allemaal samen in het CDA) haalden alles uit de kast om de vrouw in de keuken te houden.
Kom me dus niet aan met praatjes over wat normaal is, over wij, over identiteit. We leven in een land met pakweg 17 miljoen mensen. Dat is wat we gemeenschappelijk hebben. Voor een groot deel is het toeval: de meesten van ons hebben niet gekozen voor dit land maar zijn er simpelweg en toevallig geboren. Dat is geen reden voor trots maar voor dankbaarheid. Trots mogen we zijn als we er in slagen om al die mensen samen te laten leven, niet uit te sluiten. De partij die dat wil, kan rekenen op mijn stem.
Peter Droste
Dit bericht delen:
Advertenties
