De mooiste verlaten dorpjes in Europa die je nog echt kunt ontdekken

Europa zit vol met steden die je móet gezien hebben, maar er zijn ook plekken waar het juist stil is. Heel stil. Geen rijen voor musea of drukke terrassen, maar straten waar je soms geen mens tegenkomt. Verlaten dorpjes en stadjes die ooit vol leven waren, maar waar de tijd nu lijkt stil te staan. Dat klinkt misschien een beetje treurig, maar dat is het zeker niet altijd. Juist die stilte vertelt vaak het meest.Van dorpen die werden achtergelaten na natuurrampen tot plaatsen waar politieke conflicten het leven stillegden. Elke plek heeft zijn eigen verhaal. En eerlijk? Die verhalen maken het bezoeken van zulke plekken vaak veel indrukwekkender dan de zoveelste toeristen hotspot.

Pompeï
De meeste mensen kennen het verhaal inmiddels wel. Pompeï werd in het jaar 79 verwoest door een vulkaanuitbarsting en lag daarna eeuwenlang verborgen onder de as. Pas in de achttiende eeuw werd de stad herontdekt. De oude straten, badhuizen en huizen zijn nu te bezoeken en geven een bijna onwerkelijk inkijkje in het leven van de Romeinen. Toch staat niet alles er rooskleurig voor. Door gebrek aan onderhoud is een deel van de ruïnes inmiddels in slechte staat. Dus als je deze plek nog wil zien zoals 'ie ooit gevonden werd, dan is dit misschien hét moment.

Doel
Doel, vlak bij Antwerpen, is het soort dorp dat blijft hangen. Ooit woonden hier honderden mensen, nu zijn dat er nog maar een paar. De rest is vertrokken door plannen voor uitbreiding van de haven. Wat achterblijft is een soort openluchtmuseum met verlaten huizen, dichtgetimmerde ramen en muren vol graffiti.

Toch is het geen troosteloze plek. Er hangt iets creatiefs in de lucht. Mensen komen speciaal naar Doel voor de sfeer, de kunst en de unieke uitstraling. En hoe lang dat nog kan? Dat weet niemand.

Oradour-sur-Glane
In Frankrijk ligt Oradour-sur-Glane, een dorp dat sinds 1944 nauwelijks is aangeraakt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden bijna alle bewoners op één dag vermoord door Duitse troepen. Sindsdien is het dorp intact gelaten als herdenkingsplek. Een wandeling door dit dorp is stil, indrukwekkend en confronterend. Je ziet roestige auto's, kapotte kinderwagens en ingestorte gebouwen. Geen vrolijk uitje, maar wel eentje dat je bijblijft.

Pripyat
Pripyat werd halsoverkop verlaten in 1986, direct na de kernramp bij Tsjernobyl. Wat achterbleef? Scholen met halve lessen op het bord, ziekenhuizen vol verlaten apparatuur en huizen waar het ontbijt nog op tafel lijkt te staan. De natuur neemt het langzaam over. Planten groeien door vloeren heen, bomen komen op uit het beton. Het maakt Pripyat tot een plek waar alles tegelijk lijkt te gebeuren: stilstand, verval en groei. Veel mensen combineren hun bezoek aan Oekraïne met een tour langs dit gebied. En het voelt soms alsof je in een film bent beland.

Varosha
In het zuiden van Cyprus ligt Varosha, een wijk in de stad Famagusta die ooit vol vakantiegangers zat. Maar na de inval van Turkije in 1974 werd de wijk afgesloten en leeg achtergelaten. Hotels, cafés en winkels staan er nog steeds, maar zijn in verval geraakt. De toegang was jarenlang streng verboden, maar daar komt nu langzaam verandering in. En wie weet, misschien wordt deze wijk ooit weer opgebouwd. Maar tot die tijd is het een bijzondere, stille herinnering aan hoe snel alles kan veranderen.

Plekken als deze zijn dichterbij dan je denkt
Natuurlijk hoef je niet altijd ver te reizen voor dit soort ervaringen. In Zuid-Italië, bijvoorbeeld, zijn ook verlaten dorpjes te vinden waar je over eeuwenoude kasseien loopt zonder iemand tegen te komen. In Ostuni vind je verstilde straatjes, oude stadsmuren en pleintjes waar alleen de wind doorheen waait. Niet verlaten zoals Pripyat, maar wel vergeten door de massa. En dat maakt het extra speciaal.

Rijd naar Tarente en verdwijn even van de radar
Wie met een camper door de hak van Italië rijdt, kan een tussenstop maken in Puglia Italie. Deze havenstad heeft een oude binnenstad die deels is verlaten, met huizen die op instorten staan en smalle steegjes waar je alleen de katten hoort. Toch hangt er sfeer. En juist door die combinatie van schoonheid en verval voelt het als een plek die je nog zelf kunt ontdekken, zonder folders of groepen toeristen om je heen.