Burgemeester Verheijen roept op tot verdraagzaamheid in Nieuwjaarstoespraak
Van onze redactie
3 januari 2017
Tijdens de nieuwjaarsreceptie van de Gemeente Wijchen op maandag 2 januari in 't Mozaïek hield Burgemeester Verheijen zijn jaarlijkse Nieuwjaarstoespraak. Hieronder de tekst:
"Wist u dat het prachtige liedje van Claudia de Breij, “Mag ik dan bij jou”, in de TOP 2000-lijst steevast in de top 10 van meest populaire liedjes staat? Ik begrijp dat wel, het lied geeft heel veel Nederlanders houvast. Dat je kunt terugvallen op iemand wanneer dat nodig is. En juist dat gevoel is nodig nu angst en verwarring bijna dagelijks de hoofdmoot van het journaal vormt.
Zo lijken we maar niét uit de greep te komen van het internationaal terrorisme. Door afschuwelijke aanslagen zoals in Nice, Brussel, Berlijn en in de nieuwjaarsnacht in Istanbul worden we met onze neus op de feiten gedrukt. Wreed en meedogenloos. Niets en niemand ontziend. En vaak zijn we er nog bijna live getuige van óók. Het maakt je als toeschouwer machteloos en radeloos. Je staat erbij en je kijkt ernaar. Op afstand, maar aan de andere kant oh zo dichtbij. Wie herinnert zich niet dat kleine jongetje uit Syrië die net een bombardement had meegemaakt. En wie kent nog dat kleine ventje uit Afghanistan die van een plastic zak een Messi-shirtje had gemaakt? Dankzij een berichtje via social media mocht hij zelfs een keertje met zijn grote idool van FC Barcelona het veld op. Hand in hand met Messi. Als klein lichtpuntje in het loodzware bestaan van het jongetje, dat helaas op moet groeien te midden van dood en verderf. Hij kreeg wereldwijd aandacht, omdat er heel toevallig een filmpje van gemaakt was. Miljoenen andere kinderen treffen hetzelfde lot als deze kleine jongen. Zij dromen net als uw kinderen en kleinkinderen van Messi of Ronaldo. Maar niemand die hen kent. Wie komt er voor hén op?
Dames en heren,
Terroristen zijn er vooral op uit samenlevingen te ontwrichten. Dat doen zij door bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten. En dat lijkt ze soms nog te lukken ook. We oordelen zonder alle feiten te kennen, gaan mee in de golf van emotie die anderen oproepen. Veel mensen zijn vergeten met elkaar in gesprek te gaan. Ze weten misschien niet eens meer hoe dat moet. Ook in ons land zien we die tendens helaas steeds vaker.
In Wijchen luisteren we gelukkig nog wél naar elkaar, zonder meteen te oordelen, te veroordelen. Daar ben ik trots op. Maar we moeten wel alert blijven vind ik. We moeten ervoor waken dat ook wij niet te snel mee gaan huilen met de wolven. Ik voelde een soort van trots over mij heenkomen toen onze gemeenteraad vorig jaar unaniem instemde met de mogelijke komst van een azc – mocht het COA daartoe een verzoek indienen. We besloten – natuurlijk in overleg met onze inwoners – hoe we dát dan in zouden gaan vullen.
Inmiddels heeft het COA ons laten weten dat er in Wijchen geen azc meer geopend hoeft te worden. Dit omdat de stroom vluchtelingen het laatste halfjaar flink is afgenomen. Maar laat ik er vanavond opnieuw helder over zijn;
Mocht het COA in de toekomst nóg eens een beroep willen doen op onze gemeente om vluchtelingen te huisvesten in een azc, dan kijken wij in Wijchen opnieuw – niet- weg.
Dames en heren,
Deze toespraak is er ook één van hoop. En van optimisme. En van vertrouwen in de toekomst. Want ik vind écht dat we daar in Wijchen alle reden voor hebben.
Economen verwachten dat het economisch herstel zich vanaf dit nieuwe jaar écht zal laten zien. Aan de bouwactiviteiten op bijvoorbeeld Bijsterhuizen is te zien dat het niet alleen verwachtingen zijn! Ik hoop dat Wijchenaren die nu zonder werk zitten, sneller een baan zullen vinden. En kunnen meeliften op het economisch herstel. Dat optimisme en die hoop put ik vooral ook uit vorig jaar. Wat mij betreft was 2016 ook een jaar van veel mooie dingen. Zeker voor Wijchen.
Dat optimisme begon in het voorjaar al met de geweldige doorkomst van de Giro d’Italia. De manier waarop de inwoners van onze fraaie dorpen zich aan de wereld lieten zien was fantastisch. Wat een kracht, wat een inzet en wat een succes. Gewéldig gewoon.Twee maanden later ongeveer was het opnieuw raak met de organisatie van de Nationale editie van de Special Olympics in Groesbeek, Nijmegen en Wijchen. Honderden vrijwilligers zorgden ervoor dat duizenden sporters met een verstandelijke beperking hun sportieve prestaties op het hoogst mogelijke niveau konden laten zien. En waarschijnlijk hebt u net als ik enorm genoten van de 100-ste editie van de Vierdaagse. Dit keer waren er zelfs mensen die de uitdagingen aangingen en 4x100 kilometer liepen. Een waanzinnige prestatie. Daar geef ik een dikke tien voor.
En als we het dan toch over rapportcijfers hebben. Er waren in Wijchen nog veel meer mooie cijfers: Zo heeft u bijvoorbeeld in de krant kunnen lezen dat consumenten het liefst hun dagelijkse boodschappen doen in Wijchen. En dat de winkelbeleving en het voorzieningenniveau in onze gemeente zeer gewaardeerd worden. Dat vind ik een groot compliment voor de ondernemers, het centrummanagement Wijchen én natuurlijk het winkelend publiek. Publiek dat Wijchen ook steeds vaker ontdekt als aantrekkelijk uitgaanscentrum met prachtige horeca, een schitterende bioscoop en de leukste evenementen van de regio.
Dames en heren,
Wij bouwen in 2017 en daarna verder aan Wijchen met haar prachtige acht kerkdorpen. Met elkaar én voor elkaar. Komende zomer hopen we het Huis van de Gemeente feestelijk te openen. In het pand waar vroeger zoals u weet de Rabobank zat. Wij creëren in ons nieuwe gemeentehuis iets nieuws, net als de kunstenaar die zojuist liet zien hoe je uit één brok materie iets prachtigs weet te creëren.
Wij bouwen een prachtig nieuw gemeentehuis waar onze dienstverlening vriendelijk, modern en bijdetijds zal zijn. In een omgeving waarin onze inwoners zich heel snel thuis zullen gaan voelen. Wij bouwen aan Wijchen. Met elkaar én vóór elkaar. Met optimisme, open, verbindend en ondernemend; de vier kernwoorden waarop wij, ambtenaren en bestuurders, op aan te spreken zijn. Zo willen wij handelen; vóór u en in het belang vàn u!
Samen bouwen we óók verder aan onze regio. Want om een sterke regio te kunnen zijn - en te kunnen blijven - is samenwerken een must! Als puur zelfstandig opererende gemeente verder is geen optie. Wijchen is géén eiland en we hebben ook niet de ambitie er één te willen worden! Onze inwoners wonen en werken in een regio; als gemeentebestuur hebben we dan ook bij te dragen aan een sterke regio. In het belang van onze inwoners.
In maart gaan onze gemeenteraad en de raad van Druten besluiten of wij al dan niet ambtelijk met elkaar gaan fuseren. Die ambtelijke fusie is nodig om onze bestuurlijke daadkracht in de regio met het oog op de toekomst verder te kunnen versterken. De ambtelijke fusie is ook nodig om onze dienstverlening op een hoger niveau te brengen. Ik heb er alle vertrouwen in dat beide gemeenteraden met dit voorstel akkoord zullen gaan.
Samen bouwen we aan Wijchen en aan de regio. Met elkaar én voor elkaar.
Dat geldt ook op economisch gebied. Een prachtig voorbeeld daarvan is de samenwerking als regiogemeenten en het onderwijs en bedrijfsleven onder de naam Rijk van Nijmegen 2025. Wij willen als regio een sterke vuist maken tegen de regio’s om ons heen.
Goed samenwerken staat of valt bij het hebben van vertrouwen in elkaar.
Eerlijk gezegd wordt over dat thema, over ‘vertrouwen’ wel eens te geringschattend gedacht en gesproken. Alsof het iets uit de tijd is! Jan Terlouw hield daar onlangs in het televisieprogramma “De Wereld Draait Door” een voor mij uit het hart gegrepen betoog over. Ik weet niet wie van u dat gezien heeft?
Jan Terlouw had het over de tijd dat mensen nog een touwtje uit de brievenbus van hun voordeur hadden hangen. Dat touwtje betekende iets. Allereerst was het handig voor de kinderen, zij hadden meestal nog geen sleutel namelijk … en ook geen smartphone trouwens maar dit terzijde. Dat touwtje uit de brievenbus zei als het ware ook: wij vertrouwen de mensen, niemand zal van dat touwtje misbruik maken. Nu heeft de heer Terlouw op die uitspraak over dat touwtje uit de brievenbus best veel kritiek gekregen. In die zin dat niemand terug wil naar de tijd van vroeger en dat je het verleden niet moet romantiseren. Maar Terlouw bedoelde met zijn betoog te zeggen dat dat touwtje weer symbool zou moeten staan voor het feit dat mensen elkaar weer moeten leren kennen in plaats van de voordeur potdicht te doen en je op te sluiten op de bank, met enkel je i-pad of smartphone als venster op de wereld.
Samenleving wordt een nietszeggend begrip als vertrouwen in elkaar er niet is. Het is noodzakelijk dat we oog voor elkaar hebben, in je straat, in je dorp, in je buurt. Leer van elkaar, praat met elkaar en respecteer vooral elkaar. 4
Accepteer dat je jezelf mag zijn en dat je anders kunt zijn dan je buren. Dat betekent helemaal niet dat je het altijd met elkaar eens moet zijn. Of dat het nooit eens onderling zou mogen wringen. Dat mag dus wél, natuurlijk. Maar het hoeft niet. Geef elkaar de ruimte en respecteer elkaar en elkaars mening. Hoor niet alleen jezelf maar leer naar elkaar te luisteren. Trouwens, in onze mooie dorpen weten wij dat eigenlijk best. Maar het kan beslist geen kwaad er juist op een moment als deze nog eens op te wijzen!
Beste mensen,
Nog tot 8 januari hebben we op onze Markt het prachtige evenement Wijchen Schaatst. Mensen kunnen soms geen twee meter rechtuit schaatsen, maar zij beleven wél veel plezier. Met elkaar. Jong en oud, vaders, moeders, kinderen, opa’s en oma’s. Je hebt er ook van die stoere jongens op ijshockeyschaatsen tussen die zo hard mogelijk proberen te schaatsen. Zij manoeuvreren behendig om alle kinderen heen, schaatsrekjes en het langzamere verkeer ontwijkend. Ik zag hen iedereen ruimte geven. Met respect naar anderen. Zo kan het dus ook!
Die prachtige verscheidenheid aan mensen die we zien op de schaatsbaan moeten we juist koesteren, vindt u niet? Laten we eerlijk zijn; wonen met alleen gelijkgestemden zou toch enorm saai zijn? Die verscheidenheid aan mensen zien wij in Wijchen ook terug in onze prachtige nieuwe wijken. Wijken als Huurlingsedam en ook de Oostflank. Die Oostflank is al heel aardig op weg, u heeft dat vast gezien. En ook met de tweede fase van de Huurlingsedam zijn we begonnen. De contracten met de projectontwikkelaar en de woningbouwvereniging zijn onlangs getekend. Het bestemmingsplan is in de maak.
Wat je in elk nieuwbouwproject ziet is dat we er in principe huizen bouwen voor iedereen. Huur en koop, appartementen en woningen voor gezinnen. Met of zonder tuin. Het aanbrengen van die diversiteit doen wij als gemeente heel bewust. Want hoe leuk en verrassend kan het zijn om iemand in de straat te ontmoeten die totaal anders is dan u? Iemand met een volstrekt andere achtergrond en met totaal andere kennis?
Want voor alle duidelijkheid: kennis zit niet alleen in boeken en rapporten. Kennis zit vooral in mensen zelf. Het menselijk brein bevat veel meer kennis dan we denken. Daarom ben ik ook zo blij dat de bibliotheek van Wijchen dat thema dit jaar gaat oppakken. Samen met WijWijchen en Wijchen Gezond. Als het goed is, hebt u bij binnenkomst een soort bingokaart van de bibliotheek gekregen. Ik wil u vragen die kaart – als u het al niet gedaan heeft – zo meteen goed door te lezen. Dat verzoek doe ik speciaal namens Anja Kaashoek, de directeur van onze bieb. Zij nodigt u vanavond van harte uit in de bibliotheek. Want daar wacht u een heel leuke verrassing. En (dit moest ik van Anja met nadruk zeggen) er worden ook hapjes en drankjes in de bibliotheek geserveerd!
Beste dames en heren,
Zojuist heb ik het uitgebreid gehad over de verscheidenheid in onze mooie gemeente. Wist u bijvoorbeeld dat wij in Wijchen inwoners hebben van maar
liefst 67 verschillende nationaliteiten? In het optreden dat zo volgt komt dat prachtig tezamen.
Rest mij niets anders om u - namens ons gemeentebestuur - allen een heel voorspoedig en gezond 2017 te wensen. Laat de zon in uw hoofd schijnen, spreek met uw hart! Laten we samen, ook in 2017, Wijchen weer een beetje beter maken dan het toch al is! Ik heb het rotsvaste vertrouwen dat ons dat zeker gaat lukken!!
Ik dank u."
"Wist u dat het prachtige liedje van Claudia de Breij, “Mag ik dan bij jou”, in de TOP 2000-lijst steevast in de top 10 van meest populaire liedjes staat? Ik begrijp dat wel, het lied geeft heel veel Nederlanders houvast. Dat je kunt terugvallen op iemand wanneer dat nodig is. En juist dat gevoel is nodig nu angst en verwarring bijna dagelijks de hoofdmoot van het journaal vormt.
Zo lijken we maar niét uit de greep te komen van het internationaal terrorisme. Door afschuwelijke aanslagen zoals in Nice, Brussel, Berlijn en in de nieuwjaarsnacht in Istanbul worden we met onze neus op de feiten gedrukt. Wreed en meedogenloos. Niets en niemand ontziend. En vaak zijn we er nog bijna live getuige van óók. Het maakt je als toeschouwer machteloos en radeloos. Je staat erbij en je kijkt ernaar. Op afstand, maar aan de andere kant oh zo dichtbij. Wie herinnert zich niet dat kleine jongetje uit Syrië die net een bombardement had meegemaakt. En wie kent nog dat kleine ventje uit Afghanistan die van een plastic zak een Messi-shirtje had gemaakt? Dankzij een berichtje via social media mocht hij zelfs een keertje met zijn grote idool van FC Barcelona het veld op. Hand in hand met Messi. Als klein lichtpuntje in het loodzware bestaan van het jongetje, dat helaas op moet groeien te midden van dood en verderf. Hij kreeg wereldwijd aandacht, omdat er heel toevallig een filmpje van gemaakt was. Miljoenen andere kinderen treffen hetzelfde lot als deze kleine jongen. Zij dromen net als uw kinderen en kleinkinderen van Messi of Ronaldo. Maar niemand die hen kent. Wie komt er voor hén op?
Dames en heren,
Terroristen zijn er vooral op uit samenlevingen te ontwrichten. Dat doen zij door bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten. En dat lijkt ze soms nog te lukken ook. We oordelen zonder alle feiten te kennen, gaan mee in de golf van emotie die anderen oproepen. Veel mensen zijn vergeten met elkaar in gesprek te gaan. Ze weten misschien niet eens meer hoe dat moet. Ook in ons land zien we die tendens helaas steeds vaker.
In Wijchen luisteren we gelukkig nog wél naar elkaar, zonder meteen te oordelen, te veroordelen. Daar ben ik trots op. Maar we moeten wel alert blijven vind ik. We moeten ervoor waken dat ook wij niet te snel mee gaan huilen met de wolven. Ik voelde een soort van trots over mij heenkomen toen onze gemeenteraad vorig jaar unaniem instemde met de mogelijke komst van een azc – mocht het COA daartoe een verzoek indienen. We besloten – natuurlijk in overleg met onze inwoners – hoe we dát dan in zouden gaan vullen.
Inmiddels heeft het COA ons laten weten dat er in Wijchen geen azc meer geopend hoeft te worden. Dit omdat de stroom vluchtelingen het laatste halfjaar flink is afgenomen. Maar laat ik er vanavond opnieuw helder over zijn;
Mocht het COA in de toekomst nóg eens een beroep willen doen op onze gemeente om vluchtelingen te huisvesten in een azc, dan kijken wij in Wijchen opnieuw – niet- weg.
Dames en heren,
Deze toespraak is er ook één van hoop. En van optimisme. En van vertrouwen in de toekomst. Want ik vind écht dat we daar in Wijchen alle reden voor hebben.
Economen verwachten dat het economisch herstel zich vanaf dit nieuwe jaar écht zal laten zien. Aan de bouwactiviteiten op bijvoorbeeld Bijsterhuizen is te zien dat het niet alleen verwachtingen zijn! Ik hoop dat Wijchenaren die nu zonder werk zitten, sneller een baan zullen vinden. En kunnen meeliften op het economisch herstel. Dat optimisme en die hoop put ik vooral ook uit vorig jaar. Wat mij betreft was 2016 ook een jaar van veel mooie dingen. Zeker voor Wijchen.
Dat optimisme begon in het voorjaar al met de geweldige doorkomst van de Giro d’Italia. De manier waarop de inwoners van onze fraaie dorpen zich aan de wereld lieten zien was fantastisch. Wat een kracht, wat een inzet en wat een succes. Gewéldig gewoon.Twee maanden later ongeveer was het opnieuw raak met de organisatie van de Nationale editie van de Special Olympics in Groesbeek, Nijmegen en Wijchen. Honderden vrijwilligers zorgden ervoor dat duizenden sporters met een verstandelijke beperking hun sportieve prestaties op het hoogst mogelijke niveau konden laten zien. En waarschijnlijk hebt u net als ik enorm genoten van de 100-ste editie van de Vierdaagse. Dit keer waren er zelfs mensen die de uitdagingen aangingen en 4x100 kilometer liepen. Een waanzinnige prestatie. Daar geef ik een dikke tien voor.
En als we het dan toch over rapportcijfers hebben. Er waren in Wijchen nog veel meer mooie cijfers: Zo heeft u bijvoorbeeld in de krant kunnen lezen dat consumenten het liefst hun dagelijkse boodschappen doen in Wijchen. En dat de winkelbeleving en het voorzieningenniveau in onze gemeente zeer gewaardeerd worden. Dat vind ik een groot compliment voor de ondernemers, het centrummanagement Wijchen én natuurlijk het winkelend publiek. Publiek dat Wijchen ook steeds vaker ontdekt als aantrekkelijk uitgaanscentrum met prachtige horeca, een schitterende bioscoop en de leukste evenementen van de regio.
Dames en heren,
Wij bouwen in 2017 en daarna verder aan Wijchen met haar prachtige acht kerkdorpen. Met elkaar én voor elkaar. Komende zomer hopen we het Huis van de Gemeente feestelijk te openen. In het pand waar vroeger zoals u weet de Rabobank zat. Wij creëren in ons nieuwe gemeentehuis iets nieuws, net als de kunstenaar die zojuist liet zien hoe je uit één brok materie iets prachtigs weet te creëren.
Wij bouwen een prachtig nieuw gemeentehuis waar onze dienstverlening vriendelijk, modern en bijdetijds zal zijn. In een omgeving waarin onze inwoners zich heel snel thuis zullen gaan voelen. Wij bouwen aan Wijchen. Met elkaar én vóór elkaar. Met optimisme, open, verbindend en ondernemend; de vier kernwoorden waarop wij, ambtenaren en bestuurders, op aan te spreken zijn. Zo willen wij handelen; vóór u en in het belang vàn u!
Samen bouwen we óók verder aan onze regio. Want om een sterke regio te kunnen zijn - en te kunnen blijven - is samenwerken een must! Als puur zelfstandig opererende gemeente verder is geen optie. Wijchen is géén eiland en we hebben ook niet de ambitie er één te willen worden! Onze inwoners wonen en werken in een regio; als gemeentebestuur hebben we dan ook bij te dragen aan een sterke regio. In het belang van onze inwoners.
In maart gaan onze gemeenteraad en de raad van Druten besluiten of wij al dan niet ambtelijk met elkaar gaan fuseren. Die ambtelijke fusie is nodig om onze bestuurlijke daadkracht in de regio met het oog op de toekomst verder te kunnen versterken. De ambtelijke fusie is ook nodig om onze dienstverlening op een hoger niveau te brengen. Ik heb er alle vertrouwen in dat beide gemeenteraden met dit voorstel akkoord zullen gaan.
Samen bouwen we aan Wijchen en aan de regio. Met elkaar én voor elkaar.
Dat geldt ook op economisch gebied. Een prachtig voorbeeld daarvan is de samenwerking als regiogemeenten en het onderwijs en bedrijfsleven onder de naam Rijk van Nijmegen 2025. Wij willen als regio een sterke vuist maken tegen de regio’s om ons heen.
Goed samenwerken staat of valt bij het hebben van vertrouwen in elkaar.
Eerlijk gezegd wordt over dat thema, over ‘vertrouwen’ wel eens te geringschattend gedacht en gesproken. Alsof het iets uit de tijd is! Jan Terlouw hield daar onlangs in het televisieprogramma “De Wereld Draait Door” een voor mij uit het hart gegrepen betoog over. Ik weet niet wie van u dat gezien heeft?
Jan Terlouw had het over de tijd dat mensen nog een touwtje uit de brievenbus van hun voordeur hadden hangen. Dat touwtje betekende iets. Allereerst was het handig voor de kinderen, zij hadden meestal nog geen sleutel namelijk … en ook geen smartphone trouwens maar dit terzijde. Dat touwtje uit de brievenbus zei als het ware ook: wij vertrouwen de mensen, niemand zal van dat touwtje misbruik maken. Nu heeft de heer Terlouw op die uitspraak over dat touwtje uit de brievenbus best veel kritiek gekregen. In die zin dat niemand terug wil naar de tijd van vroeger en dat je het verleden niet moet romantiseren. Maar Terlouw bedoelde met zijn betoog te zeggen dat dat touwtje weer symbool zou moeten staan voor het feit dat mensen elkaar weer moeten leren kennen in plaats van de voordeur potdicht te doen en je op te sluiten op de bank, met enkel je i-pad of smartphone als venster op de wereld.
Samenleving wordt een nietszeggend begrip als vertrouwen in elkaar er niet is. Het is noodzakelijk dat we oog voor elkaar hebben, in je straat, in je dorp, in je buurt. Leer van elkaar, praat met elkaar en respecteer vooral elkaar. 4
Accepteer dat je jezelf mag zijn en dat je anders kunt zijn dan je buren. Dat betekent helemaal niet dat je het altijd met elkaar eens moet zijn. Of dat het nooit eens onderling zou mogen wringen. Dat mag dus wél, natuurlijk. Maar het hoeft niet. Geef elkaar de ruimte en respecteer elkaar en elkaars mening. Hoor niet alleen jezelf maar leer naar elkaar te luisteren. Trouwens, in onze mooie dorpen weten wij dat eigenlijk best. Maar het kan beslist geen kwaad er juist op een moment als deze nog eens op te wijzen!
Beste mensen,
Nog tot 8 januari hebben we op onze Markt het prachtige evenement Wijchen Schaatst. Mensen kunnen soms geen twee meter rechtuit schaatsen, maar zij beleven wél veel plezier. Met elkaar. Jong en oud, vaders, moeders, kinderen, opa’s en oma’s. Je hebt er ook van die stoere jongens op ijshockeyschaatsen tussen die zo hard mogelijk proberen te schaatsen. Zij manoeuvreren behendig om alle kinderen heen, schaatsrekjes en het langzamere verkeer ontwijkend. Ik zag hen iedereen ruimte geven. Met respect naar anderen. Zo kan het dus ook!
Die prachtige verscheidenheid aan mensen die we zien op de schaatsbaan moeten we juist koesteren, vindt u niet? Laten we eerlijk zijn; wonen met alleen gelijkgestemden zou toch enorm saai zijn? Die verscheidenheid aan mensen zien wij in Wijchen ook terug in onze prachtige nieuwe wijken. Wijken als Huurlingsedam en ook de Oostflank. Die Oostflank is al heel aardig op weg, u heeft dat vast gezien. En ook met de tweede fase van de Huurlingsedam zijn we begonnen. De contracten met de projectontwikkelaar en de woningbouwvereniging zijn onlangs getekend. Het bestemmingsplan is in de maak.
Wat je in elk nieuwbouwproject ziet is dat we er in principe huizen bouwen voor iedereen. Huur en koop, appartementen en woningen voor gezinnen. Met of zonder tuin. Het aanbrengen van die diversiteit doen wij als gemeente heel bewust. Want hoe leuk en verrassend kan het zijn om iemand in de straat te ontmoeten die totaal anders is dan u? Iemand met een volstrekt andere achtergrond en met totaal andere kennis?
Want voor alle duidelijkheid: kennis zit niet alleen in boeken en rapporten. Kennis zit vooral in mensen zelf. Het menselijk brein bevat veel meer kennis dan we denken. Daarom ben ik ook zo blij dat de bibliotheek van Wijchen dat thema dit jaar gaat oppakken. Samen met WijWijchen en Wijchen Gezond. Als het goed is, hebt u bij binnenkomst een soort bingokaart van de bibliotheek gekregen. Ik wil u vragen die kaart – als u het al niet gedaan heeft – zo meteen goed door te lezen. Dat verzoek doe ik speciaal namens Anja Kaashoek, de directeur van onze bieb. Zij nodigt u vanavond van harte uit in de bibliotheek. Want daar wacht u een heel leuke verrassing. En (dit moest ik van Anja met nadruk zeggen) er worden ook hapjes en drankjes in de bibliotheek geserveerd!
Beste dames en heren,
Zojuist heb ik het uitgebreid gehad over de verscheidenheid in onze mooie gemeente. Wist u bijvoorbeeld dat wij in Wijchen inwoners hebben van maar
liefst 67 verschillende nationaliteiten? In het optreden dat zo volgt komt dat prachtig tezamen.
Rest mij niets anders om u - namens ons gemeentebestuur - allen een heel voorspoedig en gezond 2017 te wensen. Laat de zon in uw hoofd schijnen, spreek met uw hart! Laten we samen, ook in 2017, Wijchen weer een beetje beter maken dan het toch al is! Ik heb het rotsvaste vertrouwen dat ons dat zeker gaat lukken!!
Ik dank u."
Dit bericht delen:
Advertenties
